 |
| علیرضا تاب فرزند یک شهید قتل عام سال67 |
اسم من علیرضا تاب فرزند مجاهد شهید علی تاب هستم که در سال 67 در قتل‌عام زندانیان سیاسی بشهادت رسیدند. همچنین دو دایی شهیدم مهدی جلالیان و هادی جلالیان.
تنها خاطرات و تصاویری که از اونها به ذهنم مونده در پشت میله‌های زندان و در اتاق ملاقات است. چیزی که از پدرم در ذهنم مونده و هم‌بندیهاش هم خیلی به آن تأکید می‌کردند سرحالی، خنده‌اش و شوخی‌هاش بود
تنها خاطرات و تصاویری که از اونها به ذهنم مونده در پشت میله‌های زندان و در اتاق ملاقات است. چیزی که از پدرم در ذهنم مونده و هم‌بندیهاش هم خیلی به آن تأکید می‌کردند سرحالی، خنده‌اش و شوخی‌هاش بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر