با توافق وین، به نظر میرسد که بزرگترین دغدغه رژیم به هر حال به سرانجامی
رسید و از این پس رژیم میتواند بخشی ازتوجه خود را معطوف استراتژی و
سیاست منطقهیی خود کند؛ خط و سیاستی که بر پایه صدور تروریسم استوار است.
کما اینکه در دو سخنرانی علی خامنهای در روز عید فطر، وی بر ادامه خط و
استراتژی رژیم در منطقه و حمایت از نیروهای دستنشاندهش تأکید کرده بود.
![]() |
| هیئت مذاکرات اتمی |
اظهارات خلیفه ارتجاع را از دو منظر باید نگاه کرد، نخست از منظر ماهیت رژیم که صدور ارتجاع و تروریسم به قول خود خامنهای جزو سرشت این رژیم است و نمیتواند از آن دست بردارد. در وهله بعد، این اظهارات، دود و دم و تبلیغات برای سرپوش گذاشتن بر این واقعیت است که بر اساس توافقنامه وین آنچنان ممنوعیتها و محدودیتهایی بر رژیم اعمال شده، که رژیم دیگر امکان تاخت و تاز سابق را نخواهد داشت و هر گونه اقدامی در این زمینه، آن را با جامعه بینالمللی رو در رو قرار میدهد و بهطور مشخص بر اساس قطعنامه 2231 شورای امنیت (مصوب 29تیر) به سختی مجازات خواهد شد.
تناقضی که اینجا جلب توجه میکند، آن است که از یک سو صدور تروریسم جزو ذات و ماهیت رژیم است و نمیتواند از آن دست بردارد، از سوی دیگر ممنوعیتهای بینالمللی و مشخصاً قطعنامه اخیر شورای امنیت عملاً به رژیم چنین مجالی نمیدهد؛ همین تناقض است که پاسدارها و عوامل دستگاه صدور تروریسم رژیم را، از سرکرده کل سپاه پاسداران تا سایر دلواپسها این چنین هراسان و آشفته کرده است.
بیتردید رژیم تلاش خواهد کرد با شیوههای مختلف این ممنوعیتها را دور بزند، اما هر کاری هم بکند، اولاً دستش نسبت به سابق خیلی خیلی بستهتر است، ثانیاً در صورت افشا، زیر تیغ شورای امنیت و فصل هفتم خواهد رفت.

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر